Tussen Maas en Mergel
is een bundel gedichten en tekeningen ontstaan uit de verbondenheid van de dichter met de Zuid-Limburgse streek en bevolking. In de gedichten kijkt hij onder andere terug naar ervaringen in zijn jeugd en naar de emotionele band die hij heeft met het 'bronsgroen eikenhout'. De sfeertekeningen typeren het land, de bewoners, de sfeer van verleden en heden en schetsen duidelijk of subtiel de visie van de dichter op het land en leven in het zuidelijkste deel van Nederland.
Daarnaast zijn er gedichten opgenomen over andere landstreken in binnen- en buitenland.
De dubbele laag van veel gedichten maakt dat de lezer uitgenodigd wordt naar eigen ewrvaringen te kijken.