Tussen Maas en Mergel is een bundel gedichten en tekeningen ontstaan uit de verbondenheid van de dichter met de Zuid-Limburgse streek en bevolking. In de gedichten kijkt hij onder andere terug naar zijn ervaringen in zijn jeugd en naar de emotionele band die hij heeft met het 'bronsgroen eikenhout'. De sfeertekeningen typeren het land, de bewoners, de sfeer van verleden en heden en schetsen duidelijk of subtiel de visie van de dichter op het land en leven in het zuidelijkste deel van Nederland.
Daarnaast zijn er gedichten opgenomen over andere landstreken in binnen- en buitenland.
Veel gedichten hebben een diepere betekenis.
